خرید وی پی ان،خریدساکس،دانلودvpn،سایفون،خریدکریو

امروز در تاریخ 10 آبان 1393 یکی از بهترین و جالب ترین حوادث نادر در دنیا رخ داد،که باعث شد عده ای از مردم دنیا پول دار شود،آخرین اخبار از قربانیان اسید پاشی این است که چشمان سهلا عمل شد و دکتری که آن را عمل کرده بود معتقد است که بینایی خود را به کمک خداوند به دست خواهد آورد،این روزها هوا هوای زمستان است و دوباره طبیعت لباس سفید زمسانی خود را به تن می کیند.و هوا هر روز سردتر می شود و باید دوباره وسایل گرمایش را آماده کنیم.خرید کریو،خرید وی پی ان،خریدvpn،خرید kerio،خرید ساکس،kharid vpn،خرید کریو از بهترین سرورهای دنیا،تعداد سرورهای کریو به 10 سرور افزایش یافت. خریدکریو،خرید وی پی ان،خریدvpn،خریدkerio،خرید ساکس،خرید کریوپرسرعت،خرید کریو ارزان،خرید کریوvpn،خرید کریو 4000 تومان،خرید kerio vpn،خرید کریو وی پی،خرید وی پن کریو،خرید کریو برای ویندوز،فروش ویژه کریو،خرید کریو پرسرعت ارزان،خرید پروکسی کریو،فروش کریو پرسرعت،خرید کریو ارزان قیمت،خرید کریو ارزانvpn،کریو،کریو رایگان،کریو برای اندروید،کریو تست،کریو مجانی،کریو برای لینوکس،کریو برای موبایل،کریو برای ویندوز فون،کریو عالی،خرید کریو عالی،علت قطع کریو،سیستم عامل کروم،کریو فیلترشکن،کریو فروش،فیلترشکن کریو،کریو فیلتر،کریو رایگان برای اعضای سایت،خرید وی پی ن،خرید وی پی اس،خرید وی پی ان کریو،خرید vpn kerio،خرید vpn برای اندروید،فروش کریو وی پی ان،فروش وی پی ان،وی پی ان رایگان،خرید فیلترشکن قوی،خرید فیلترشکنkerio،فروش کریو،فروش کریو برای موبایل،فروش کریوvpn،خرید کریو،خرید وی پی ان،خرید vpn،خرید شارژ ایرانسل و همراه اول و رایتل،خريد فيلترشکن،خريد کريو ، خريد اوپن وي پي ان ، خريد وي پي ان موبايل ، خريد فيلترشکن موبايل ، خريد ساکس ، خريد فيلتر ، خريد سوپر کريو، خريد کريو ارزان ، خريد کريو جديد ،خريد ارزان کريو

خبرگزاری دانشجو در پاسخ به حرف های آزاده نامداری واکنش تندی نشان داده است که متن آن را اینجا می خوانید:

مزاحمش شده بودند، با موتور، دو سه پسر جوان، یک بانوی جوان چادری، صحنه را که دید دوید سمت آنها؛ رفت که از ناموس شیعه دفاع کند، با قمه گردن ش را فواره خون کردند. خونش رفت. بیهوش شد. در بیمارستان برای رهبرش نوشت: «به من می گویند به تو چه مربوط بود؟ حریم شخصی مردم را به چه حقی نقض کرده ای؟ مگر خود آن دختر، پدر و قیم نداشت که تو پریدی وسط؟ اما آقاجان! این کار را کردم تا “امر به معروف و نهی از منکر” در این جامعه نمیرد. برای امر به معروف و نهی از منکر خون دادم تا لبخند رضایت را بر لب شما و امام زمان ببینم..» و پر کشید و “علی خلیلی” شهید شد. همین چند ماه پیش، پیش چشم بی تفاوت ما …

در این مملکت امر به معروف و نهی از منکر مدت هاست غریب افتاده و مدت هاست با دستاویزهایی مانند حفظ حریم شخصی و “اول خودت را اصلاح کن” و این مغلطه ها، دارند امر به معروف و نهی از منکر را می کُشند که می دانند حیات جامعه شیعه به همین رکن رکین است؛ که می دانند اهمیت بی همتای آن را در کلام معصومین؛ که می دانند مرگ این فریضه چه بیماری هایی را ارمغان می آورد برای جامعه … و البته محرم و عاشورای اباعبدالله الحسین(ع) که فلسفه قیام خود را امر به معروف و نهی از منکر اعلام کردند هم نزدیک …

بله خانم نامداری! خلط بحث شما، مسبوق به سابقه است؛ از همان صدر اسلام. از همان موقعی که می گفتند زندگی مردم به تو چه ربطی دارد؟ مگر تو خدایی؟ همان موقع که می گفتند تو خودت را اصلاح کن و بعد به کار مردم برس. همان موقعی که تمام ائمه هدی صلوات الله علیهم اجمعین این شبهه ها را پاسخ گفتند و بی شمار حدیث و روایت فرمودند در اهمیت امر به معروف و نهی از منکر. همان موقعی که پیامبر رحمت در پاسخ به این شبهه ها فرمود: “خداوند دشمن می دارد کسی را که نهی از منکر نکند”. همان موقع که فرمود “هرگاه امت من امر به معروف و نهی از منکر را رها کند باید آماده جنگ با خدای متعال شود…”

ما مدت هاست آماده جنگ با خدا شده ایم! از همان موقعی که بدحجابی را دیدیم و با همین بهانه هایی که شما در یادداشتت آوردی سرمان را پایین انداختیم، استغفراللهی بالا انداختیم و گفتیم خدا هدایتش کند!

و آن یک بدحجاب فردایش شد دو تا و سه تا … و حالا کار به جایی رسیده که منِ بچه مذهبی، جرئت نمی کنم به فسق علنی دختر ها و پسرها در جامعه کوچکترین واکنشی نشان بدهم که خدایی نکرده دخالتی در حریم خصوصیشان(!!) نکرده باشم…!

راستی سرکار خانم، حریم خصوصی! آن روزی که مرد قلچماق در میدان کاج سعادت آباد تهران و جلوی چشم بی تفاوت ما، آن زن جوان را کشت هم می گفتی حریم خصوصی مردم را نقض نکنید؟! اتفاقا آن حریم خصوصی بود. زندگی شخصی آن دو تا بود. همه مردمی هم ایستادند و جان دادن آن زن جوان را تماشا کردند، همه آنهایی که گوشی در آوردند و از جان دادن آن زن بیچاره فیلم گرفتتند هم همین طور فکر می کردند که به ما چه! خودشان می دانند و زندگی خودشان…!

آدم زیرکی هستی خانم نامداری! مثل همه کسانی که با این بهانه ها، امر به معروف و نهی از منکر را چال کرده اند و دارند به خمودی مذهبی های این ممکلت می خندند…

مرا ببخش که بلد نیستم جلوی اشتباهات بی شمار این چنینی سکوت کنم. مرا ببخش که بلد نیستم در برابر بدحجابی و حرمت چادری که زایل می شود، سرم را پایین بیندازم. نه خیر. من جای برادر و خواهر علی آقای خلیلی هستم که حاضرم بمیرم و این بازی ها را با مقدساتم نبینم…

راستی سرکار خانم حریم خصوصی! حریم خصوصی شما 50 هزار تا آدم تویش است؟! همه پسرهایی که می آیند و در حریم خصوصیت، قربان صدقه چشم و ابرویت می روند هم محرمت هستند؟! یعنی کلا 50 هزار نفری فامیلید با هم؟!

یعنی شما نمی دانی انتشار داوطلبانه این عکس ها در فضای اینترنت یعنی وجه عمومی عکس ها؟ یعنی حالا که حریمت خصوصی شد، هر عکسی و هر اتفاقی را که در زندگیت می افتد در صفحه ات می گذاری؟!

تو حتی به خودت زحمت نداده ای گزینه private را در صفحه ات روشن کنی، آن وقت سخن از نقض حریم شخصیت می زنی؟ یعنی شما متوجه نیستید که تمام این عکس ها جلوی چشم لااقل 50 هزار آدم قرار می گیرد؟ آن 50 هزار تا غریبه نیستند؟ شوخی می کنی انصافا؟! یعنی متوجه نیستید که تمام این اتفاقات زیر ذره بین رسانه ها هستند؟ کاش، حداقل سطح شعوری برای رسانه ها و مردم هم قائل می شدید!

این ها الفبای حضور در تلویزیون است؛ اینکه حواست به زندگی اجتماعی ت باشد. اگر با این موارد آشنا نیستید که وای بر مدیران بالاسری شما و اگر می دانی و نقضش می کنی باز هم وای مدیران بالا سری …

راستی چه قدر زیرکانه از تمام حرف های مستندی که در گزارش مطرح شده بود، فرار و به مظلوم نمایی متوسل شدید؛ راستی چه متبحری در مظلوم نمایی! والا من مثل شما بلد نیستم فرار رو به جلو کنم؛ من می نشینم و به اتهاماتی که در مطلب شما مطرح شده، پاسخ می دهم؛ باقی ش می ماند با خدا و مردم مهربانی که این مرقوم را می خوانند.

گفتی “انگ دروغ و نفاق زده ایم”، گفتی “بهشتی و جهنمی ت کرده ایم”، گفتی “برداشت خود خوانده” کرده ایم. گفتی “تجسس و حرمت شکنی” کرده ایم. گفتی “دین را ملعبه بازی م کرده ایم” و گفتی و گفتی و گفتی. اما می گویم…

گفتم در مصاحبه هایت دروغ گفته ای، همان جا هم سندش را آوردم؛ گفتم جلوی دوربین و پشت دوربینت فرق می کند، سندش را هم فی المجلس آوردم و گفتم این دقیقا معنای واژه “نفاق” است. گفتم در برنامه هایت یک طرفه به قاضی رفته ای و معاون وزیر مملکت را ضایع کرده ای؛ همان جا هم جزئیات برنامه را گفتم. گفتم داری حرمت چادر را می شکنی و همان جا هم عکس هایی که خودت داوطلبانه در فضای عمومی منتشر کرده ای را برای استناد سخنم آوردم. اما نگفتم بهشتی هستی یا جهنمی. این را تو به دروغ به من منتسب کرده ای. هیچ جا برداشت خودخوانده نکردم؛ تجسسی هم نکردم که معنای تجسس یعنی آن که بیایم از آلبوم شخصیت عکسی را بردارم نه آن که عکس عمومیت را که تو با رضایت خودت و داوطلبانه منتشر کرده ای باز نشر کنم. تو دغدغه دینی مرا بازی با دین خواندی؛ تو امر به معروف و نهی از منکر را بردن آبروی مومن خواندی. این ها دروغ و تهمت بود که نثارم کردی اما همین حالا حلالت می کنم…

راستی وقتی برایم رجز شکایت قضایی خواندی، خندیدم! به خاطر تمام این سال هایی که در بهترین دانشگاه این مملکت “حقوق” خوانده ام و به خاطر بلاهت این تهدید و اتفاقا قابل تعقیب بودن این تهدید به لحاظ قانونی و حقوقی و به خاطر تمام این سال ها که در رسانه های این مملکت می نویسم.

نه! من اهل رجز خواندن نیستم اما در برابر رجز خوانی تو تمام قد می ایستم، دست بر سینه می کوبم و می گویم: من، سیده سارای توانگر به شدت از شکایت قضایی شما استقبال می کنم. می گویم: پای واو به واوِ حرف هایم بوده و هستم. می گویم: آن قدر یادداشتم منطقی و پر واقعیت بود که پای واو به واو کلامم بایستم. می گویم اگر قرار باشد شکایتی در کار باشم، آن قدر مستندات محیر العقول و آن قدر دروغ ها وقیحانه و آن قدر تهمت و افترایی بر من زده اید در چنته دارم که از همین حالا نتیجه مطلق دادگاه محرز و مشحص باشد. می گویم آن قدر نکاتی که بدان اشاره داشتم واقعی بوده که حتی خودت و دوستانت هم قادر به پاسخ گویی نخواهید بود.

که اگر قادر به پاسخ بودی، به جای مظلوم نمایی همیشگی ، به جای فرار رو به جلویی که در آن استادی، پاسخ درست و درمانی به حرفهایم می دادی؛ گفتم با فلان مجری روی انتن پربیننده گفتی و قهقهه زدی و مردم را به اعتراض کشاندی. این واقعیت نبود؟

گفتم بعد از یک سال و نیم و بعد از طلاقت یک دفعه میدان دار رسانه ها شدی و شروع به مصاحبه و گفتگو کردی، نکردی؟ تعداد مصاحبه های این دو سه ماه خودت را شمرده ای؟ یعنی یک دفعه به صورت اتفاقی بعد از طلاقت همین جوری یک هویی آمدی در اینستاگرام؟!

گفتم عاشقانه نوشتنت صدای مردم را هم درآورد. که منظورت کیست و برای که می نویسی. این اتفاق نیافتاد؟ حتماً باید تمام این نظرات منتشر شود که نتوانی زیر این همه واقعیت بزنی؟

گفتم جلوی چشم غریبه های نامحرمی که عکست را می بینند، عکس هایی با آرایش غلیظ و بدون رعایت حریم حجاب منتشر کرده ای؛ نکرده ای؟ گفتم حرمت چادر را نگاه نداشته ای و با رفتارهای خارج از چارچوب، حرمت چادر را زایل می کنی. نکردی؟ این عکس هایی که در صفحه ات منتشر کرده ای را مگر کسی جز خودت منتشر کرده؟ حواست به دوربین فلان خبرگزاری در قشم نبود؟ مگر من این عکس ها را از آلبوم شخصی ات دزدیده ام؟ نه خواهر جان! من هم جزو همان 50 هزار تا حریم شخصی ات هستم و این عکس ها را خودت با کمال میل برایم منتشر کرده ای! من هیچ گاه نگفته ام از احساس پاهای خنکت برایم صحبت کنی، من تو را به خاطر حجب و حیایی که از چادری ها می شناسم دنبال کرده ام. ولی تو از پای خنک و مهمانی و سلفی دانشگاهی و صد البته عاشقانه های عجیب و غریب و… برایم صحبت می کنی.

راستی اگر آن عکس ها، زشتی نداشت چرا همان دیروز صبح همه آن ها را حذف کردی؟ مگر تصاویر در حریم شخصیت نبود؟! مگر عکس ها بلااشکال نبود؟ پس دیروز صبح چه شد یک هویی؟!

راستی اگر به قول خودت جرئت اتهام زدن و قضاوت درباره بقیه را نداری، پس چند خط پایین تر با چه منطقی نوشتی “خیلی ها پشت نقاب ظاهر الصلاحی پنهان شده اند”…

بله خانم نامداری! تو همینی هستی که در صفحه ات. تو اتفاقا از چادرت نان خورده ای. اتفاقا به چادرت مدیون هستی که اگر نبودی، همه تو را به نام چادرِ بر سرت نمی شناختند. این جا را اشتباه آمدی خواهر جان؛ تمام هشت سال آنتنی که در سیمای ملی داشتی و تمام شهرتت به خاطر همین چادر است که روی سرت است. اتفاقا اگر یک نفر در این مملکت از چادرش نان خورد باشد، آن یک نفر شخص شخیص سرکار والا هستی!

راستی ممنونم که معنای مهمانی زنانه را به من یاد دادی. لابد آن بنده خدا با ریش قشنگش هم خانم بود و من اشتباه دیده ام! راستی ممنونم که آن کامنت ناشناس را به سایت سیاسی مرتبط کردی! که اصلاً معلوم نیست از کجا به چنین نتیجه محیر العقولی رسیده ای کلاً…!

نه خواهر جان! در این صدا و سیما و این سینما و این فرهنگ استحاله شده ما، هیچ نقشی نداریم. ما بچه های آقا مرتضای آوینی هستیم که گفت در این مملکت همه آزادند مگر بچه حزب اللهی ها…

ما بلد نیستیم کسی را محدود کنیم. ما فقط با دغدغه هایمان می نویسیم. این هنر مال آنهایی است که این روزها، عمل کثیف و خبیث اسیدپاشی های اصفهان را به زلف همفکران من گره زده اند. حزب اللهی جماعت همیشه قربانی تصور لولوخُرخُره ایِ شما بوده، حال آنکه همیشه هم مظلوم بوده و مظلوم ترین در این مملکت…

راستی خانم ادب و احترام! دیده ای در صفحه شخصی و حریم خصوصیت چه ناسزاهایی به من و خانواده و مقدساتم روانه شده؟ دیده ای هودارانت مرا “سگ و خر” خوانده اند؟ حرمت شکنی هوادارانت را ندیده ای؟ البته من انتظار ندارم این ها را پاک کنی. تو فقط موقعی که کسی صحبت از وقایع تشییع شهید در دانشگاه امیرکبیر می شود بلافاصله ورود می کنی و ملت را بلاک می کنی. چون آن خیلی اتفاق بدی است ولی ناسزای گفتن بی شمار به یک آدم و خانواده اش اصلا چیز بدی نیست! شاید هم مغایر اصول دموکراسی و آزادی بیان است.

راستی شنیده ای که دوستت دیروز صبح زنگ زده و گفته که می داند من از فرزاد حسنی پول می گیرم؟! من؟ فرزاد حسنی؟! رشوه؟!!! یعنی این قدر بی شرفم که قلمم را، آزادگی ام را، دغدغه های مقدس دینی ام را به پول فلان آدم بفروشم؟! اصلاً همسر سابق حضرت والا مرا می شناسد؟ من تا بحال فرزاد حسنی را از نزدیک دیده ام اصلا؟! به نظر شما اسم این حرف ها اتهام و دروغ نیست…؟

راستی سرکار خانم صداقت! واقعا عکس منتشر شده عکس خواهر و مادر تو نبوده؟ حیف که اخذ حیا می کنیم وگرنه تصاویر کامل و بدون سانسور را منتشر می کردیم تا طشت رسوایی دروغی که امروز صراحتا و با وقاحت به رسانه ها گفتی بر زمین بیافتد. راستی خیلی اخذ حیا می کنیم وگرنه تمام گفتگوهایی که این دو روزه با ما شده و بعد دروغ پردازی هایی که در رسانه ها کرده اند را منتشر می کردیم تا همه بفهمند برخی رسانه ای ها چه بی حیا دروغ می گویند و به ساعت نرسیده، سخن خود را در رسانه ها تغییر می دهند…

سرکار خانم آزاده! من تمام این فحاشی ها را به خودم و خانواده ام که در این یکی دو روز هوادارانت روانه ام داشته اند، تمام این اتهام ها را و تمام این دروغ هایی که درباره ام روانه داشتی، روی دست می گیرم، به خدای داور نشان می دهم و می گویم من برای فریضه دین تو نوشتم و اینچنین جواب گرفتم…

بله خواهر جان! اگر بنا به زردگرایی و زرداندیشی بود، دیروز بلافاصله بعد از پاک کردن پست هایت، تیتر درشت می زدیم: نامداری حرف هایش را پس گرفت. کلی هم کلیک می گرفت البته. اگر بنا به زردگرایی بود همان روزی که از همسرت طلاق گرفتی خبرش را در بوق و کرنا می کردیم و کلیک می گرفتیم. نه اینکه حرمت حریم شخصی تان را نگاه داریم که البته خودت بزرگترین ناقض حریم شخصی خودت و آن بنده خدا بودی…!

اگر بنای ما بر بی اخلاقی بود اصلاً رجزنامه ات را – ولو آنکه تماماً تهمت بود و تخریب- منتشر نمی کردیم؛ مثل خیلی ها که جوابیه شما را منتشر کرده اند و انگار اصل مطلب ما را ندیده اند اصلا…! اگر دنبال کلیک بودم مصاحبه های بی شمارت را مخابره می کردم و به قول شما کلیک نوش جان می کردم اما این کار ها از دوستان عزیز همکارم در خبرگزاری دانشجو سر نزده و نخواهد زد…

خیلی حرف های دیگر هست که خیلی زیاد کلیک می گیرد ولی حریم شخصی است و می ماند بین شماها و خدایتان و من بر خودم حرام می دانم که درباره شان صحبت کنم…

اما اگر دغدغه مندی برای رعایت حریم قدسی چادر زردگرایی است، من افتخار می کنم که آدم زرداندیشی هستم. اگر امر به معروف و نهی از منکر زرداندیشی است بله! من یک زرداندیش تمام عیار هستم. اگر نگرانی از دروغ گویی های ناجوانمردانه شخص شخیص شما، تندروی است، بنده مفتخرم به تندروی!

نه عزیز جان. به خدا شخص تو هیچ اهمیتی نداری. حتی اگر الان دارم فقط همین یک بار جوابت را می دهم، والله به خاطر مهربانی و دل صاف و ساده هوادارانت است. این همه دغدغه مندی برای آن 50 هزار تا آدم مهربان و دلسوز و عزیزی است که دارند از تو تأثیر می پذیرند و خبر از بازی های رسانه ای ت ندارند…

سرکار خانم نامداری. این مملکت در زمینه امر به معروف و نهی از منکر بیمار است. بیمار از جنس همین خلط بحث هایی که شما کرده ای. اگر روزی به خاطر سکوت من و امثال من، قبح بدحجابی و هزار گناه دیگر در این جامعه ریخت اما بگذارید لااقل حریم آسمانی چادر دریده نشود و تو را به خدا عطر یاس مادرم فاطمه را از چادر من نگیرید…

ختم کلام؛ بر خلاف تهمتی که چند باره به من زدی، اما تمام کلام من، بوی سنت و سفارش پیامبر مهربانی ها را می داد. عطر “هیات منا الذلة” اربابم حسین را. عطر درِ گوشی هایی که امیرالمومنین به جایش می زد توی گوش سربازان نهروان و جمل. اتفاقا در همین لحظه که در حال نوشتن این مرقوم هستم با وضو نشسته ام پای رایانه؛ اتفاقا دارم خودم را برای محرم اربابم آماده می کنم. نه طعنه های تو و کنایه های همفکران بی معرفت تو مرا از این کار ها جدا نمی کند؛ تو در یادداشتت این همه اتهام و دروغ علیهم نوشتی اما این مدل فکر کردن، این مدل رفتار کردن و این مدل دغدغه داشتن افتخار دنیا و آخرت ماست…

هر چه قدر دوست داری به من اتهام بزن اما… وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم؛ که در طریقت ما کافریست رنجیدن…

گردآوری: مجله اینترنتی زیگیل

منبع: خبرگزاری دانشجو